تأثیر زندان بر تکرار جرم زنان

این مقاله باهدف تبیین تأثیر زندان بر تکرار جرم زنان و تکرار جرم مدد جویان آزاد شده؛ با بهره گیری از تئوری­های جامعه­شناسی و آسیب­های اجتماعی نظیر آنومی، برچسب­زنی، خرده فرهنگ بزهکاری، معاشرت ترجیحی؛ به بررسی علل و عوامل تکرار جرم زنان، به عنوان یک مسئله اجتماعی مهم در جامعه پرداخته و بر ارائه راه­های کاهش تکرار جرم مددجویان آزاد شده تمرکز می­نماید. پرسش اصلی این پژوهش عبارتست از این­که چه عواملی بر تکرار جرم و بازگشت مجدد زنان به زندان مؤثر است. روش مطالعه­ی این پژوهش به شیوه پیمایشی وبا استفاده از ابزارهای پرسش­نامه محقق ساخته توأم با مشاهده و مصاحبه می­باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه زندانیان زندان رجایی شهر در سال 1390 می­باشد. نمونه آماری 200 نفر از زندانیان سابقه دار مرد و زن -در دو گروه شاهد و تجربی- بوده که به صورت نمونه­گیری تصادفی طبقه­بندی شده انجام گرفته است. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و آزمون­های پیرسون، کای سکوئر (خی 2) و با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته­های تحقیق حاضر نشان می­دهد که بین عوامل فردی از قبیل سن، تحصیلات، ... و بازگشت مجدد به زندان رابطه وجود دارد، همچنین آزمون­های آماری معتبر گویای این موضوع است که بین میزان عدم­پذیرش در خانواده و محیط اجتماعی رابطه معکوس وجود دارد. به­عبارتی هرچه میزان پذیرش زندانی از سوی خانواده و محیط اجتماعی پس از آزادی کمتر باشد امکان بازگشت مجدد بیشتر خواهد بود.